زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

تب (فقه)






تب از عناوینی است که در برخی عناوین فقه از آن نام برده شده است.


۱ - معنای لغوی تب



تب به یک بیماری معروف گفته می شود.

۲ - تب در ابواب فقه



از آن در بابهاى طهارت، تجارت و وصیت به مناسبت سخن رفته است

۳ - احکام تب




۳.۱ - بخشش در بیماری منجر به تب


بنابر قول برخى، انسان در بیمارى منجر به مرگ نمى‌تواند در افزون بر یک سوم از اموال خود تصرف کند؛ بدین صورت که آن را رایگان به دیگرى ببخشد.
در اینکه چه نوع بیمارى‌ اى مانع تصرف مى‌ باشد اختلاف است. برخى ملاک را بیمارى خطرناک دانسته و تب مستمر را از مصادیق آن شمرده‌ اند.
تب ‌دار بودن برده عیب محسوب مى‌شود؛ ازاین‌رو، خریدار در صورت جهل به آن مى‌ تواند معامله را فسخ کند.
سزاوار است براى مداواى بیمار تب‌ دار، آب بر بدن او بریزند و در صورت دشوار بودن این عمل دستهاى او را درون آب سرد فرو برند.




۴ - پانویس


 
۱. المبسوط، ج۴،ص۴۴.    
۲. شرایع الاسلام، ج۲،ص۴۸۸.    
۳. الروضه البهیه، ج۳،ص۴۷۴.    
۴. مسالک الافهام، ج۳،ص۲۹۱.    
۵. کتاب السرائر، ج۳،ص۱۳۹.    


۵ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج ۲، ص ۳۲۴.    


رده‌های این صفحه : تجارت | فقه | وصیت




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.